Πως φτάσαμε ως εδώ; Με το δάγκωμα μιας μαϊμούς

«Δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι διακόσιες πενήντα χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν από το δάγκωμα μιας μαϊμούς» γράφει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ

Τα Πλάγια και τα Νέα Πλάγια
Όταν ακούει κάποιος «Νέα Πλάγια», αυτόματα αναρωτιέται γιατί «Νέα», υπήρχαν και παλιά; Και βέβαια υπήρχαν παλιά! Τα Νέα Πλάγια είναι προσφυγικό χωριό όπως και πολλά ακόμα στο Νομό Χαλκιδικής με τον ίδιο επιθετικό προσδιορισμό. Τα παλιά Πλάγια, για τα οποία υπάρχουν αναφορές από το 1650, βρισκόταν εκεί που βρίσκεται σήμερα το Τούρκικο χωριό Τεπεσίκ (Tepecik), 40 χιλιόμετρα δυτικά της Κωνσταντινούπολης. Γιατί όμως οι Έλληνες κάτοικοι των Πλαγίων και πολλών ακόμα χωριών της Ανατολικής Θράκης εξαναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και να μετοικήσουν στην Χαλκιδική ; Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 100 χρόνια!

Η ηγεσία της Ελλάδας κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο
1ος παγκόσμιος πόλεμος και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος είναι βέβαιος ότι πρέπει να μπει στον πόλεμο στο πλευρό της «Συνεννόησης». Από την άλλη πλευρά ο Γερμανικής παιδείας Έλληνας Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι αντίθετος και υποστηρίζει την ουδέτερη στάση της χώρας. Υπό την πίεση των συμμαχικών δυνάμεων ο Βασιλιάς αναγκάζεται να αποχωρήσει μαζί με τον πρωτότοκο γιο του Γεώργιο και την θέση του παίρνει ο δεύτερος υιός του και δον Ζουάν της εποχής, πρίγκιπας Αλέξανδρος.
Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος μπαίνει στον πόλεμο και η Ελλάδα μετράει μόνο νίκες. Ο νεαρός Βασιλιάς Αλέξανδρος αντιλαμβάνεται ότι η επιλογή της συμμετοχής στον πόλεμο φέρνει μόνο επιτυχίες για τη χώρα του και αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς με τον πρωθυπουργό Βενιζέλο. Εκείνη τη περίοδο ο Βασιλιάς Αλέξανδρος του εμπιστεύεται ότι είναι ερωτευμένος και θέλει να παντρευτεί με την Ασπασία Μάνου, μία εκπληκτική γυναίκα, η οποία όμως δεν προέρχεται από βασιλική οικογένεια. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή η σχέση είναι επικίνδυνη, άλλα ο Βενιζέλος υπόσχεται ότι θα βοηθήσει τον ερωτοχτυπημένο Βασιλιά. Η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο αντρών ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τη χώρα η οποία έχει εισέλθει σε ένα δρόμο δόξας και θριάμβου αφήνοντας πίσω τις εμφύλιες διαμάχες του παρελθόντος. Ο θρίαμβος της χώρας επισφραγίζεται με την συνθήκη των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920 και η Ελλάδα των 5 Θαλασσών και των 2 Ηπείρων είναι γεγονός!
Ως εκ τούτου και βέβαιος για την λαϊκή αναγνώριση των διπλωματικών του επιτυχιών, ο Βενιζέλος προκηρύσει εκλογές στις 25 Οκτωβρίου 1920 για να συνεχίσει να κυβερνά θριαμβευτής με τον Βασιλιά του.

Το δάγκωμα της μαΐμούς
Όλα κυλούν ομαλά για το Βασιλιά, τον Πρωθυπουργό και την Ελλάδα μέχρι που ένας συνηθισμένος πρωινός περίπατος στον Βασιλικό κήπο, θα εξελιχθεί στον μεγαλύτερο εφιάλτη του Ελληνικού Έθνους μέχρι σήμερα. Το πρωί της 17ης Σεπτεμβρίου του 1920 ο Βασιλιάς κάνει περίπατο με το λυκόσκυλό του Φρίτς, στο δάσος του Τατοΐου, όπου βρισκόταν τα βασιλικά ανάκτορα κι εκεί τον δαγκώνει μια μαϊμού, που τσακώθηκε με το σκύλο του. Αρχικά, το τραύμα από το δάγκωμα δεν ανησυχεί τους γιατρούς. Περνώντας όμως οι μέρες, η υγεία του Βασιλιά κλονίζεται. Το τραύμα μολύνεται προκαλώντας και άλλες επιπλοκές που σταδιακά οδηγούν σε σηψαιμία. Ο Αλέξανδρος υποφέρει από φρικτούς πόνους. Ο πρωθυπουργός τον επισκέπτεται καθημερινά και στέκει στο προσκεφάλι του για ώρες όπως και η Ασπασία Μάνου. Ο ακρωτηριασμός του μπορεί να τον σώσει, άλλα οι γιατροί διστάζουν να του κόψουν το άκρο, καθώς ένας μη αρτιμελής Βασιλιάς θα αποδυνάμωνε την ισχύ του θρόνου. Ο Αλέξανδρος τελικά χάνει τη μάχη και φεύγει από τη ζωή στις 12 Οκτωβρίου του 1920.

Η επιστροφή του Κωνσταντίνου
Εκλιπόντος του νέου Βασιλιά η αντιπολίτευση του Βενιζέλου μεταφέρει στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση το δίλλημα «Βασιλιάς Κωνσταντίνος ή Βενιζέλος», ενώ υπόσχεται ότι θα φέρει πίσω όλους τους στρατιώτες από το μέτωπο.
Ο Βενιζέλος χάνει τις εκλογές και αυτοεξορίζεται στη Γαλλία. Η Νέα Κυβέρνηση ετοιμάζεται να επαναφέρει το Βασιλιά Κωνσταντίνο ενώ οι προστάτιδες δυνάμεις προειδοποιούν την Ελληνική Κυβέρνηση ότι η επαναφορά του Βασιλιά αποτελεί εχθρική πράξη εναντίον τους. Η νέα κυβέρνηση αγνοεί τους συμμάχους και προελαύνει στο μέτωπο με σκοπό να καταλάβει την Άγκυρα.

Η Μικρασιατική Καταστροφή
Η αλλαγή στάσης των συμμάχων, ο εξαθλιωμένος Ελληνικός στρατός, τα αλλεπάλληλα λάθη της κυβέρνησης και η ανασύνταξη των Τουρκικών δυνάμεων υπό το Μουσταφά Κεμάλ, οδηγούν στην Μικρασιατική καταστροφή και στη μεγαλύτερη εθνική τραγωδία που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα μας.
Η Ελλάδα απεγνωσμένη ζητάει και πάλι τη βοήθεια του Βενιζέλου ο οποίος επιστρέφει για να σώσει ό,τι μπορεί να διασωθεί και τον Ιούλιο του 1923 υπογράφει τη συνθήκη της Λωζάνης στην οποία μεταξύ άλλων, προβλέπεται και η ανταλλαγή ελληνικών και μουσουλμανικών μειονοτήτων.

Κι έτσι καταλήξαμε στα Νέα Πλάγια και στη Νέα Προποντίδα Χαλκιδικής
Το 1924 λοιπόν, οι παππούδες μας εξαναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους και τις καλλιέργειές τους και ξεκινούν για τη Θεσσαλονίκη και έπειτα για τη Χαλκιδική που βρισκόμαστε σήμερα. Η πατρίδα μας πλέον είναι τα Νέα Πλάγια στον Θερμαϊκό κόλπο 40 χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης, σύντομα θα γιορτάσουμε τα 100 χρόνια μετεγκατάστασής μας στην περιοχή άλλα ένα ερώτημα παραμένει:

Που θα ήμασταν άραγε, αν εκείνη η Μαϊμού δεν είχε δαγκώσει τον 27χρονο τότε Βασιλιά Αλέξανδρο;;